De aanhoudende stijging van de prijzen voor bouwgrond en de strengere (energie)normen maken nieuwbouw almaar duurder. En dus zit er maar één ding op: kleiner bouwen. In vergelijking met 2000 bouwen we grosso modo al een vijfde kleiner.

De cijfers van de FOD Economie liegen er niet om. “Vandaag woont de Vlaming in een woning die gemiddeld 27 m² kleiner is dan de 160 m² in 2000. Wie in een flat woont, moet het met 17 m² minder stellen dan de 83 m² in 2000”, zegt Marc Dillen van de Vlaamse Confederatie Bouw. Ten opzichte van 1990 is de trend nog een pak indrukwekkender: “Toen bouwden we nog huizen met een woonoppervlakte van gemiddeld 222 m² en flats van 160 m². Woonhuizen zijn met andere woorden bijna 100 m² kleiner dan 25 jaar geleden, appartementen zijn zelfs gehalveerd in oppervlakte.”

Duurdere bouwgrond, strengere normen

Naar de verklaring voor de trend is het niet ver zoeken. “Die daling heeft voornamelijk budgettaire redenen”, zegt Dillen. “De bouwheer heeft nu eenmaal een welbepaald budget ter beschikking, maar de bouwgronden zijn intussen flink in prijs gestegen en ook de normen inzake energieverbruik, ventilatie en dergelijke zijn verstrengd.”
Sinds 2000 is de prijs van bouwgrond in Vlaanderen liefst verdrievoudigd. Een meeruitgave waar strikt genomen niets extra's tegenover staat. “Anders dus dan de energienormen, die je moet zien als een investering in kwaliteit, die zichzelf bovendien op termijn terugverdient”, zegt Marc Dillen. Wat niet wegneemt dat de bouwheer ook dat bedrag meteen moet ophoesten. “Vandaar dat wij vragen dat banken meer rekening houden met het energiezuinige karakter van woningen wanneer zij een hypothecaire lening toekennen”, aldus nog Dillen.

Bron: Mediahuis